Overgang naar een hybride onderwijsmodel

Digitale technologieën in het klaslokaal

Een onderzoek in 2015 onder de 35 lidstaten van de OESO toonde aan dat scholen die veelvuldig computers in het klaslokaal gebruikten aanzienlijk slechter presteerden. Dit was nog duidelijker wanneer de sociale achtergrond van de student in overweging werd genomen. Met andere woorden, de prestaties van kwetsbare studenten waren aanzienlijk minder goed. Bovendien maakten de meest kwetsbare studenten het slechtste gebruik van digitale technologieën. Hieruit zijn veel lessen te trekken, maar een daarvan zou kunnen zijn dat het aanbieden van herkansingen via virtuele ruimtes geen goed idee is. Het rapport benadrukt iets wat we al tientallen jaren weten: er is een duidelijk gebrek aan bewijs over de impact van het gebruik van digitale technologieën in het klaslokaal.

Wat is dan het beste moment om digitale technologieën in het onderwijs te introduceren? Dit artikel wijst op enkele factoren waarmee we rekening moeten houden bij het beantwoorden van deze vraag.

Inmiddels is er voldoende bewijs om aan te tonen dat we minder informatie opnemen bij het lezen van tekst op digitale schermen dan bij het lezen op papier. Aan de andere kant weten we ook wat het effect is van ordening en keuze in de presentatie van inhoud - lesmateriaal kan, als het in een ongepaste volgorde wordt gepresenteerd, zelfs schadelijk zijn voor het leren. Een mens, een docent, doet dit met relatief gemak. Een machine heeft moeite om de context te interpreteren om te beslissen wat de beste volgorde is. Tenzij dit canoniek is, natuurlijk: het verhaal zal altijd in chronologische volgorde worden gepresenteerd. Dus, we kunnen zien dat een algoritme niet de meest geschikte keuze is voor het kiezen van de volgorde van lezingen en oefeningen wanneer het niet duidelijk is hoe de leercapaciteit moet worden gekalibreerd. We weten ook dat het wenselijk is dat een student deelneemt aan het oplossen van uitdagende problemen - problemen die moeilijk op te lossen zijn. Het is ook belangrijk dat studenten, vooral op jonge leeftijd, met de hand schrijven, niet te veel leren van hun mobiele apparaten en dat gamification-technieken ook niet te veel worden gebruikt.

Ondersteuning van studenten en personalisatie van training

Zodra we het context van het gebruik van verschillende digitale tools in het onderwijs hebben begrepen, kunnen we spreken over andere elementen van dit hybride onderwijs. In Aflevering 3 van de Digital Education podcast bespreken we deze kwesties met Cristina Villalonga en Lorena Delgado. Beiden, communicatie-expert en psycholoog, merken de vaardigheden op die een docent moet hebben in de online leeromgeving. Ze zeggen dat de methodologie zich moet aanpassen aan de context en niet andersom. Met andere woorden, een afstandsonderwijsstudent, met technologie als tussenpersoon, heeft nieuwe codes en registers van communicatie nodig, evenals begrip van de relevantie van discipline, planning en tijdorganisatie. Daarom, omdat de student centraal moet staan, moeten de andere elementen worden aangepast om het leren te vergemakkelijken.

De veranderende rol van de docent in hybride onderwijs

In deze context van hybride onderwijs zijn er drie aanvullende elementen die we moeten waarborgen om een goede kwaliteit van onderwijs te bieden: ondersteuning van studenten, passende personalisatie van hun training en het bieden van de nodige digitale vaardigheden aan zowel de docent als de student. Cristina en Lorena, die werkzaam zijn aan de Antonio de Nebrija University, die dit jaar de 500ste verjaardag van het overlijden van Antonio de Nebrija herdenkt, legden uit dat hun motto "Digitaal Humanisme" is - en herinneren ons eraan dat we geen enkele technologie moeten introduceren zonder naar de impact op de dynamiek tussen docent en student te kijken.

Daarom kan de rol van de docent veranderen. Naast experts te zijn in het vakgebied dat ze doceren, moeten docenten goede communicatoren en groepsmanagers zijn. Ze moeten vertrouwen op technologie om het leren te reguleren en weten hoe ze het op het juiste moment en in de juiste context kunnen introduceren - als gids in plaats van alleen een spreker. Met al het leermateriaal dat op internet beschikbaar is en vaak wordt aangezien als vervanging voor de rol van een docent in het klaslokaal, is het belangrijker dan ooit om studenten een pad naar leren aan te bieden.

De student als bewuste actor van de leeromgeving

We moeten ook begrijpen dat een van de waarschijnlijke erfenissen van de pandemie afstandsonderwijs is. Terugkomend op onze vraag aan het begin - we bevinden ons in een hybride tijdperk, waarin face-to-face en afstandsonderwijs naast elkaar zullen bestaan. Dit dwingt ons om de onderwijswaardeketen opnieuw te bekijken en het beste van elke vorm te halen. De relevantie van het opnemen van technologie om hybride leren te sturen, plaatst ons op een pad waarbij de student een bewuste actor kan worden in de opbouw van zijn eigen persoonlijke leeromgeving (PLE) aan de universiteit, die hij gedurende zijn hele leven en professionele toekomst zal ontwikkelen.

Onderwijs is een zeer serieuze zaak. We hebben ruimschoots bewijs dat het op bepaalde leeftijden de toekomst kan beïnvloeden, niet alleen van een student, maar ook van de groep om hem heen. Daarom lijken technologische experimenten die niet nauw verbonden zijn met de leerresultaten van studenten mij te riskant.